Przedstawienie podobało się dzieciom – nauczycielkom odrobinę mniej (widziałyśmy w nim za dużo krzyków i bezładu, niewyraźnie śpiewane piosenki o bardzo skomplikowanej linii melodycznej). Ale wszyscy doceniliśmy znakomite, kolorowe, pełne inwencji pomysły scenograficzne (również te z udziałem nowoczesnych środków wizualnych), doskonałą grę dzieci, ciekawe rozwiązanie niektórych scen (na przykład deszcz różnej wielkości błękitnych piłek jako pomysł na łzy rozpaczającej Alicji). A potem w przedszkolu Niebiescy przenieśli swoje wrażenia na papier, malując słynne sceny z opowiedzianej historii – przemalowywanie róż w ogrodzie Królowej, rozprawę w sądzie, przechodzenie przez drzwi, herbatkę, zmniejszanie i zwiększanie się postaci, czy Królową wydającą okrutne rozkazy.
