Już pierwsze zdanie niniejszego wpisu nasuwa myśl, że sztuka napisana i wyreżyserowana przez Roberta Jarosza daleka jest od powierzchownej teatralnej rozrywki. Nowoczesna, kolorowa i błyszcząca scenografia z zabawnymi kostiumami Mikołajów, “wybiegowymi” kreacjami tytułowej Gwiazdki i neonowymi dekoracjami świątecznie przystrojonych domów jest tylko jedną z warstw przedstawienia. Znacznie trudniejsze w odbiorze okazuje się przeslanie sztuki – budowanie więzi i wspólnoty, porzucanie swoich interesów na rzecz dobra innych. Reżyser dał wiele do myślenia dorosłym oglądającym spektakl, ale sądzę, że również naszym dojrzałym 5-6 latko m. A może ktoś z Państwa da się namówić na powtórne obejrzenie tego familijnego, przedświątecznego spektaklu?
